Аляксандр Лукашэнка запатрабаваў, каб чыноўнікі дабіліся скарачэння разрыву ў заробках у розных частках краіны. «Людзі павінныя атрымліваць заработную плату ў рэгіёнах прыкладна такую ж, як у Мінску», — заявіў палітык. На яго думку, гэта можа стрымаць адток людзей з рэгіёнаў. Аднак за апошняе дзесяцігоддзе даходы ў глыбінцы не наблізіліся да сталічных.
Як адрозніваюцца заробкі ў Мінску і рэгіёнах
У студзені гэтага года сярэдні заробак у Мінску складаў 3332 рублі (у тэксце называюцца сумы да выліку падаткаў і страхавых унёскаў у Фонд сацыяльнай абароны насельніцтва — 13% і 1% адпаведна). Гэта прыкметна больш, чым у любым рэгіёне краіны.
З абласных цэнтраў найвышэйшы сярэдні заробак у Брэсце — 2 363,9 рубля. Тым не менш гэта амаль на 30%, або 968,1 рубля, менш, чым у Мінску. Самы нізкі такі даход з аналагічных гарадоў у Віцебску — 2121 рубель, або на 36,3% менш, чым у сталіцы.
Самая высокая сярэдняя зарплата па абласцях — у Мінскай. Аднак і ў гэтым выпадку гэта больш чым на чвэрць менш, чым у сталіцы.
Калі ж параўнаць заробкі ў Мінску з адным з самых бедных раёнаў краіны, Шаркаўшчынскім, то розніца ў студзені была амаль у 2,3 разу. Жыхары гэтага раёна атрымліваюць каля 1473 рублёў.
Нават Салігорскі і Мінскі раёны, якія лічацца самымі багатымі ў краіне, недацягваюць да сталічных заробкаў. У першым выпадку ў студзені ў сярэднім атрымлівалі 2 943,4 рубля, а ў другім — 2990.
Калі меркаваць са звестак Белстата, агулам у нашай краіне заробак звыш 3 тыс. рублёў маюць толькі 16% ад усіх работнікаў. Аднак гэта звесткі не за студзень, а за лістапад мінулага года, бо такую інфармацыю публікуюць толькі двойчы на год.
Што змянілася за 10 гадоў
Цяпер сярэдні заробак у Шаркаўшчынскім раёне адстае ад гэтага ж паказчыка ў Мінску на 55,8%, то-бок складае менш чым палову ад яго. А дзесяць гадоў таму, у студзені 2015-га, ён адставаў на 53,7%.
Іншымі словамі, за дзесяцігоддзе розніца ў сярэдніх даходах ад працы ў гэтым раёне і сталіцы павялічылася.
Калі казаць пра вобласці, то цяпер заробкі ў Віцебскай у сярэднім адстаюць ад Мінска на 40%. Дзесяць гадоў таму гэтая розніца складала 35,4%. Вырас разрыў і ў некаторых іншых абласцях (за выключэннем Брэсцкай, дзе розніца аказалася мінімальнай, а таксама Мінскай, дзе яна, наадварот, скарацілася).
У Гомелі ў пачатку гэтага года сярэдні заробак недацягваў да сталічнага амаль на 33,2%, а дзесяць гадоў таму — на 27,5%.
Атрымліваецца, што за апошнія дзесяць гадоў студзеньскія заробкі ў сталіцы і рэгіёнах замест збліжэння, наадварот, толькі аддаляюцца.
Чытайце таксама
